Mi otro blog en marcha:

22.10.10

*Lírica de tipo tradicional. Poemas anónimos (2)

Soledad tengo de ti,

tierra mía do nací.

Si muriera sin ventura,

sepúltenme en alta sierra,

porque no extrañe la tierra

mi cuerpo en la sepultura,

y en sierra de grande altura,

por ver si veré de allí

las tierras a do nací. [114]

***

De donde venís, amores?

Bien sé yo de dónde.

Caballero de mesura,

¿do venís la noche escura?

¿De dónde venís, amores?

Bien sé yo de dónde. [123]

***

Malferida iba la garza

enamorada:

sola va y gritos daba.

Donde la garza hace su nido,

ribericas de aquel río,

sola va y gritos daba. [133]

***

Si los delfines mueren de amores,

¡triste de mí!, ¿qué harán los hombres

que tienen tiernos los corazones?

¡Triste de mí! ¿Qué harán los hombres? [136]

***

Soñaba yo que tenía

alegre mi corazón;

mas a la fe, madre mía,

que los sueños, sueños son. [198]

DÁMASO ALONSO y JOSÉ MANUEL BLECUA, Antología de la poesía española. Lírica de tipo tradicional. 2ª ed., 3ª reimpr. Editorial Gredos, Madrid, 1978.

Bajo esta etiqueta -Florilegio (Antología mínima de autores varios)- pretendo acoger una selección de textos breves (verso y prosa) que, al margen de cualquier juicio crítico, me han interesado como lector. Los textos en prosa responden a "géneros" que hacen de la brevedad virtud: aforismos, poemas en prosa, fragmentos, microcuentos, etc. De los textos poéticos en otras lenguas ofrezco el original. Menciono, asimismo, la edición utilizada en cada caso. (Téngase por excepción cualquier olvido de estas pautas.)

5 comentarios:

  1. Muchos autores, con o más o menos acierto, han imitado la lírica popular.Uno de los que acertó fue Joan Salvat-Papasseit. Ahí va un ejemplo.
    VENEDOR D'AMOR

    Venedor d'amor
    porta joies fines:
    la noia que vols
    la noia que tries.

    De tanta claror
    que el mercat destria
    per cada cançó
    dónes una vida.

    Quina vida dóncs
    quina altra voldries:
    jo me l'he triada
    moreneta y prima.

    Moreneta i prima
    que sembla un palmó:
    si altre la mira
    li treu morenor.

    Jo l'he demanada
    que fos sols per mi.
    L'he comprada esclava,
    la vull fer lluir.

    Venedor d'amor
    porta joies fines,
    la noia que vols,
    la noia que tries.

    Un saludo.

    ResponderEliminar
  2. Gracias, Carmen. Creo recordar que hace años, muchos, leí con interés a Salvat-Papasseit, publicado, según creo, en la colección El Bardo.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  3. eu, esto sirve??

    ResponderEliminar
  4. son argentinos los poemas????????

    ResponderEliminar
  5. contesten poorfiiiiii

    ResponderEliminar

Gracias por tu comentario.
Contestaré si tengo algo pertinente que añadir.